Karp był luksusowym pożywieniem w okresie średniowiecza i późnego Rzymu, a spożywano go podczas postu w średniowieczu. Ryby były trzymane przez Rzymian w stawach magazynowych („piscinae”), a później w stawach rybnych zbudowanych przez chrześcijańskie klasztory. W tej europejskiej praktyce karp utrzymywano w monokulturze. Największe osobniki wybrano jako czerwia. Od XII do połowy XIV wieku n.e. miała miejsce niezamierzona sztuczna selekcja, pierwsze kroki w kierunku udomowienia. Kontrolowana półnaturalna hodowla stawów i hodowla narybku karpi rozpoczęła się w XIX wieku w Europie. Cyprinidy są hodowane w Chinach od ponad 2 000 lat, gdzie trzymano je w nie dających się oczyścić stawach. Stawy regularnie zaopatrywano w narybek z rzek. Zastosowano naturalną technologię hodowli wielokulturowej opartą na żywności. W tym systemie opracowano częściowo udomowione rasy karpi. Udomowione karpie zostały ostatnio wyprodukowane w większości obszarów hodowli karpi. W Europie występuje około 30–35 odmian udomowionych karpi. Wiele szczepów utrzymuje się w Chinach. Istnieje kilka indonezyjskich odmian karpi, które do tej pory nie zostały naukowo zbadane i zidentyfikowane.
Kategorie