Złota rybka została wyhodowana w Chinach ponad tysiąc lat temu poprzez selektywną hodowlę karpia pruskiego pod kątem mutacji barwnych. W dynastii Song (960–1279) opracowano zabarwienie żółte, pomarańczowe, białe i czerwono-białe. Złota rybka (Carassius auratus) i karp pruski (Carassius gibelio) są obecnie uważane za różne gatunki. Złote rybki zostały wprowadzone do Japonii w XVI wieku, a do Europy w XVII wieku. Koi zostały jednak opracowane z karpia amurskiego w Japonii w latach 20. XX wieku. Koi to udomowiony karp amurski (Cyprinus rubrofuscus), który jest wybierany lub ubojowy pod względem koloru; nie są innym gatunkiem, ale podgatunkiem i powrócą do pierwotnego zabarwienia w ciągu kilku pokoleń, jeśli pozwolą na swobodny rozwój.
Długość koi może wynosić średnio do około 3,28 stóp. Średnio rosną również około 2 centymetrów na miesiąc. Z drugiej strony, złota rybka może urosnąć tylko do stopy. Ogólnie rzecz biorąc, złote rybki wydają się być mniejsze niż koi i mają większą różnorodność kształtów ciała oraz konfiguracji płetw i ogonów. Odmiany Koi mają zwykle „standardowy kształt ciała”, ale mają większą różnorodność kolorów i wzorów kolorystycznych. Mają też wystające zadziory na wardze. Niektóre odmiany złotych rybek, takie jak pospolita złota rybka, złota rybka kometa i shubunkin, mają kształty i zabarwienie podobne do koi, a gdy są niedojrzałe, trudno odróżnić je od koi. Złota rybka i koi mogą się krzyżować; jednak, ponieważ zostały one opracowane z różnych gatunków karpi, ich potomstwo jest bezpłodne.